การเข้าถึงการตื่นรู้ที่เป็นสากลประกอบกับแนวคิดที่ว่าจักรวาลไม่มีจุดเริ่มต้นและเต็มไปด้วยสิ่งมีชีวิตจำนวนไม่สิ้นสุดและจำนวนโลกที่ไม่มีที่สิ้นสุด นำไปสู่ข้อสรุปที่ว่าไม่ได้มีเพียงพระโพธิสัตว์จำนวนไม่สิ้นสุดเท่านั้นใน จักรวาลแต่ยังมีพระพุทธเจ้าจำนวนนับไม่ถ้วน แต่ละองค์สถิตอยู่ในโลกธาตุของตน การมีอยู่ของพระพุทธเจ้าเหล่านี้เป็นการลบล้างการแบ่งแยกระหว่างสังสารวัฏและนิพพานซึ่งมีอยู่ในแนวคิดที่ว่าพระพุทธเจ้าจะสิ้นไปเมื่อบรรลุนิพพาน พระพุทธเจ้า "จักรวาล" โยคะ เหล่านี้มีบทบาทในพระสูตรมหายานหลายเล่มและอีกมากมายในประเพณีตันตระในภายหลัง ตามที่ปรากฏในตำรามหายานและวัชรยานหลายเล่ม จักรวาลวิทยานี้ยืนยันว่าผู้ปรารถนาทุกคนสามารถเป็นพุทธะได้ ตัวอย่างที่เด่นชัดของแนวคิดนี้คือ พระโพธิสัตว์ธรรมการะ