โดยทั่วไปจะพบผมที่ก่อให้เกิดลมพิษ ประเภทที่ 3ในสายพันธุ์ Theraphosa spp., Nhandu spp., Megaphoboema spp., Sericopelma spp., Eupalaestrus spp., Proshapalopus spp., Brachypelma spp., Cyrtoholis spp., Iracema spp. และวงศ์ย่อยอื่น ๆ ของ Theraphosinae ( Rick West , 2002) ขนลมพิษ ประเภท IIIมีประสิทธิภาพสูงสุดในการป้องกันสัตว์มีกระดูกสันหลังและสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลัง ขนเหล่านี้มีอันตรายต่อมนุษย์เช่นกัน ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับทารันทูล่า การศึกษาล่าสุดชี้ให้เห็นว่าขนที่ระคายเคืองจากทาแรนทูล่าไม่ได้เป็นเพียงกลไกเท่านั้น แต่ยังมีอิทธิพลต่อสารเคมีต่อผิวหนังและเยื่อเมือกด้วย สิ่งนี้จะอธิบายปฏิกิริยาต่างๆ ของคนเราต่อผมที่ชี้ฟู ( Rick West , 2002) ดูเหมือนว่าเส้นขนจะทำให้เกิดปฏิกิริยาสะสมในคน ทาแรนทูลาที่ไม่มีขนคันมีวิธีป้องกันอื่น แนวรับแรกของพวกเขาคือท่าทางที่ดุดันโดยให้ขาหน้าอยู่กลางอากาศ น้ำหนักตัวอยู่ที่ขาหลัง chelicera (เขี้ยว) แยกเขี้ยว ท่าทางนี้ตามด้วยการโจมตี Tarantulas Stromatopelma griseipes, Citharischius crawshayi, Pterinochilus murinus และ Ornithoctoninae spp. เป็นตัวอย่างของทาแรนทูลาโลกเก่าที่ใช้การป้องกันนี้ พฤติกรรมดังกล่าวไม่ใช่เรื่องปกติของทาแรนทูลาโลกใหม่ ทาแรนทูลาโลกเก่ามีความก้าวร้าวมากกว่าและพิษของพวกมันเป็นพิษมากกว่าทาแรนทูลาโลกใหม่