การวิจัยซึ่งพยายามค้นหาความสัมพันธ์ระหว่างอารมณ์และพฤติกรรมการกินในวัยเด็ก ยังพบว่าเด็กที่ตอบสนองต่อสัญญาณอาหารจากภายนอก (ความอยากอาหารเมื่อเห็น ได้กลิ่น หรือลิ้มรส) มีแนวโน้มที่จะรู้สึกหงุดหงิดมากกว่า และไม่สบายตัวและมีปัญหาในการปลอบประโลมตนเอง

การค้นพบนี้มีความสำคัญเนื่องจากการรับประทานอาหารที่เร็วขึ้นและการตอบสนองต่อสัญญาณอาหารได้ดีขึ้นเชื่อมโยงกับความเสี่ยงโรคอ้วนในเด็ก Myles Faith, PhD, ผู้เขียนร่วมและศาสตราจารย์ด้านการให้คำปรึกษา, โรงเรียนและจิตวิทยาการศึกษาใน UB Graduate School of Education กล่าว

งานวิจัยที่ตีพิมพ์ในเดือนมิถุนายนในนิตยสารPediatric Obesityสนับสนุนการรวมอารมณ์ในการศึกษาและการรักษาโรคอ้วนในเด็ก ซึ่งเป็นความสัมพันธ์ที่ศรัทธาซึ่งถือว่าจำเป็นต้องสำรวจเพิ่มเติมในการศึกษาก่อนหน้านี้ที่เขาร่วมเป็นหัวหน้า

"อารมณ์เชื่อมโยงกับผลลัพธ์ด้านพัฒนาการและพฤติกรรมของเด็กมากมาย แต่ถึงแม้จะมีหลักฐานปรากฏขึ้น แต่มีงานวิจัยเพียงไม่กี่ชิ้นที่ตรวจสอบความสัมพันธ์กับโรคอ้วนในเด็ก" นักวิจัยร่วม Robert Berkowitz, MD, ศาสตราจารย์กิตติคุณจากมหาวิทยาลัยเพนซิลเวเนียและผู้อำนวยการของ Weight กล่าว และโครงการวิจัยความผิดปกติของการกินที่โรงพยาบาลเด็กฟิลาเดลเฟีย

ผู้ร่วมวิจัย Alyssa Button ผู้สมัครระดับปริญญาเอกใน UB Graduate School of Education เป็นผู้เขียนคนแรก

นักวิจัยได้สำรวจผู้เข้าร่วม 28 คนซึ่งเริ่มต้นโปรแกรมการแทรกแซงของครอบครัวเพื่อลดความเร็วในการกินของเด็กอายุ 4 ถึง 8 ขวบที่มีหรือมีความเสี่ยงต่อโรคอ้วน

การศึกษาได้ตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมการกิน 3 อย่างกับอารมณ์ 3 ด้าน พฤติกรรมการกินรวมถึงการตอบสนองต่อความรู้สึกอิ่ม (สัญญาณอาหารภายใน); การตอบสนองต่อการมองเห็น การดมกลิ่น และการชิมอาหาร (สัญญาณของอาหารภายนอก) และความเร็วในการกิน อารมณ์ประกอบด้วยการพาหิรวัฒน์และความหุนหันพลันแล่น (เรียกอีกอย่างว่าความเร่งด่วน); การควบคุมตนเอง และไม่สามารถบรรเทาอารมณ์เชิงลบได้เอง เช่น ความโกรธ ความกลัว และความเศร้า

ผลการวิจัยพบว่าเด็กที่ตอบสนองได้ดีต่อความรู้สึกเต็มที่จะแสดงการควบคุมตนเองมากขึ้น จำเป็นต้องมีการวิจัยเพิ่มเติมเพื่อทำความเข้าใจบทบาทที่พ่อแม่มีต่ออารมณ์และพฤติกรรมการกินของลูกๆ Button กล่าว

"พ่อแม่อาจใช้อาหารเพื่อปลอบประโลมเด็กเจ้าอารมณ์และบรรเทาอารมณ์ด้านลบ" Button ซึ่งเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการสนับสนุนการวิจัยอาวุโสในภาควิชากุมารเวชศาสตร์ของ Jacobs School of Medicine และ Biomedical Sciences ที่ UB กล่าว “การวิจัยในอนาคตควรตรวจสอบวิธีต่างๆ ที่พ่อแม่เลี้ยงลูกให้ตอบสนองต่ออารมณ์ของตนเอง ตลอดจนสำรวจว่าความสัมพันธ์ระหว่างอารมณ์กับพฤติกรรมการกินเป็นสองทางหรือไม่ นิสัยการกินช้าลงเมื่อเวลาผ่านไปอาจส่งผลให้ลดลง ความหุนหันพลันแล่น?"

"การศึกษานี้สร้างความสัมพันธ์ระหว่างอารมณ์และรูปแบบการกินในเด็ก อย่างไรก็ตาม ยังมีคำถามเกี่ยวกับไก่กับไข่ และอะไรจะเกิดขึ้นก่อน" ศรัทธากล่าว "การวิจัยที่ติดตามครอบครัวในช่วงเวลาหนึ่งเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อคลี่คลายเส้นทางการพัฒนาเหล่านี้"

การศึกษาได้รับทุนจากโรงพยาบาลเด็กฟิลาเดลเฟียสล็อตออนไลน์ 918kiss